DEPREM DEĞİL KIYAMET Merhabalar, sizinle 6 Şubat ve 20 Şubat depremlerinde yaşadığım, gözlemlediğim, hissettiğim bazı hisleri bazı düşünceleri kısa bir şiir olarak paylaşmak istiyorum. Yaşadığımız bu büyük felaketten dersler çıkarmalıyız, bende o korkunç günlerden kısa bir şiir çıkardım diyebilirim. Benzer acıları, benzer korku, kaygı ve hüzünleri kimsenin yaşamaması dileği ile 6 Şubat Kahramanmaraş, 20 Şubat Hatay depremlerinde hayatını kaybedenleri rahmetle anıyorum. DEPREM DEĞİL KIYAMET Şubat’ın en soğuk gecesiydi gökyüzü üstüme yağdı. O benzersiz şehir o gece başıma yıkıldı. O koca şehir kendi ürettiği pamukla kefene sarıldı. Altı Şubat gecesi deprem değil kıyametti. Sokaklar dolusu ölüm, kaldırımlar dolusu kan, canım ciğerim Antakyam. Kimse uzanıp çıkarmadı enkaz altında kalan hayalleri. Günlerin benzerliği içinde ağırlaşan zaman ezici bir işkenceye dönüşüyordu. Sokaklar dolusu karanlık, sokaklar dolusu yalnızlık. Altı Şubat gecesi deprem değil kıyametti. Sokaklar dolusu ölüm, kaldırımlar dolusu kan, canım ciğerim Antakyam.