FOTOĞRAF ÇEKME TERCİHLERİMİZ DEĞİŞTİ
Sanırım insan her yaşta maziyi özlüyor, nerede o eski samimi, mutlu, kağıt fotoğraflar? Eskiden özel günlerde ve nadir anlarda fotoğraf çekilirdik, aslında bir bakıma fotoğrafın çekildiği o anı ölümsüzleştirirdik. Anı olacağını bilerek çektiğimiz fotoğrafları albümler halinde vitrinlerde fincan takımlarının önünde ve sandıklarda bohçaların arasında saklardık. Yıllar sonra albümleri açtığımızda fotoğrafları teker teker inceler o fotoğraf anını günü gününe, dakikası dakikasına tebessümlerle hatırlardık. Özenmeden, olduğumuz durumda, olduğumuz gibi, olduğumuz kıyafetlerle çekilen fotoğraflarda belli bir samimiyet belli bir his vardı. Fotoğraf makinesi önünde resmi görünmeye çalışsak bile her halimizde doğallık ve sıcaklık belli oluyordu. Maalesef tüm o masumiyetimiz, samimiyetimiz kağıt fotoğraflarla birlikte mazide kaldı. Bir söz vardır, yeni eskiyi bozar diye. Hayır, bu konuda yeni eskiyi bozamaz. Mazi daima hatırlanır. Eski fotoğraflara bakılıp mazi yâd edildiğinde duyulan memnuniyet bile bugünün şenliğinden daha baskındır bana göre.
Değişen zamanla birlikte fotoğraf çekme tercihlerimiz değişti, aslında bir bakıma basitleşti. Bugün teknolojinin ilerlemesi ile kameralar cebimize kadar girdi, hem de birden fazla kamera cebimize girdi. Bugün ortalama bir telefonda bile 3 veya 4 tane kamera var. Kolayca ve hızlıca fotoğraf çekmemizi sağlayan 3-4 tane kameralı telefonlarımız sayesinde yaptığımız basit bir işin, aktivitenin, sokakta denk geldiğimiz herhangi bir olayın, özel olması gereken anların bile fotoğrafını çekiyoruz. Hiç düşünmüyoruz, her şeyin fotoğrafı çekilir mi, her şeyin fotoğrafını çekmeli miyiz? Eskiden çekilen fotoğrafların çoğunluğu insan odaklıydı, bizler ön plandaydık. Mesela ben gördüğüm hiçbir kağıt fotoğrafta bir yapı, bir manzara veya bir olay görmedim. Çekilen fotoğraflarda hep ailemizle, sevdiklerimizle, yakınlarımızla birlikteydik. Şimdiyse bizler kamera arkasına geçip, yüzümüzü, halimizi gizleyerek gözümüzün gördüğü her şeyi fotoğraflıyoruz. Bu fotoğraf çekme hızı çektiğimiz fotoğraflara bir özensizlik ve önemsizlik getirdi, elimizde sadece bir görsel olsun istiyoruz. Özensizlik, duyarsızlık, sıradanlık... Zaten kameralar artık o kadar iyi ki açı ayarlamaya çalışmamıza bile gerek kalmıyor, hareket halindeyken bile net fotoğraflar çekebiliyoruz. İşin içine sosyal medya da girince ne kadar çok fotoğraf çektiğimizi varın siz düşünün. O kadar her şeyin fotoğrafını çekip sosyal medya hesaplarımızda paylaşıyoruz ki bence artık buraya 'görsel medya' desek bile olur. Çektiğimiz fotoğrafı sosyal medyamızda paylaştıktan sonra hemen telefon hafızasından siliyoruz ve böylelikle ne fotoğraf çektiğimiz anın ne de sonrasının bir önemi kalmamış oluyor.



