BU ÇİLE BİTECEK Mİ?   6 Şubat depremlerinin üzerinden 26 ay geçti, aradan 2 yılı aşan bir zaman geçmesine rağmen insan hatırladıkça ürperiyor. Bunun yanı sıra zamanın bu kadar hızlı geçmesine, takvimin bu kadar hızlı değişmesine şaşırıyoruz. Bugün bile Hatay'da herhangi bir insanı çevirip sorsak 6 Şubat gecesini çok yakın bir zamanda yaşanmış gibi net ve canlı bir şekilde anlatacaktır. Zaman sadece zaman olarak geçiyor, yaşanılan hiçbir şeyi unutturmaya yetmiyor. Oysaki sabah olmayacak, gün doğmayacak gibi hissettiğimiz gecenin üzerinden yüzlerce gece geçmiş, gitmiş.   Bugün depremde en çok hasarı alan Hatay'da yeniden inşa süreci devam ediyor. Şehir, merkezden uzağa, amiyane tabirle sağa sola dağılmış durumda. Devlet kurumları, yeme içme yerleri vb. kuruluşlar şehrin uzak ve farklı noktalarında hizmetine devam ediyor. Oldukça geniş bir alanda yayılım gösteren Hatay merkezde herhangi basit bir iş yürütmek bile bir çileye dönüşebiliyor. İnsan düşünmeden edemiyor, depremden sonra şehirde gördüğümüz manzaralar değişecek mi, iyileşecek mi? Görmeye alıştığımız toz, çamur, su baskını, düzensiz trafik, gürültü, iş makinesi gürültüsü, iş makinesi trafiği, ulaşım sorunları, güvensiz ortamlar, karanlık sokaklar ve daha pek çok sorun geçip gidecek mi, bitecek mi? Buraya kadar bahsettiğimiz sorunlar, maddi sorunlar yani gözle görülebilen, varlığı hissedilebilen sorunlar.   Elbette işin bir de manevi tarafındaki sorunları var. Deprem bizi yaşadığımız yüzyılın şartlarından, imkanlarından uzaklaştırdı, yaşam ve geçim telaşına düşürdü. Yukarıda dediğim gibi Hatay'da şehrin yeniden inşa süreci devam ediyor ve bu süreçte yaşadığımız her şey bize çile gibi geliyor. Hepimizin aklında benzer sorular geliyor. Her şeye sona erdiğinde son binaya son çivi çakıldığında, son konteyner boşaltıldığında Hatay eskisi gibi olacak mı? Şehrin kendine has tarihi yapısı, tarihi görüntüsü korunmuş olacak mı? Sosyal çevreler tekrar oluşacak mı? Temiz bir şehre, temiz bir çevreye sahip olacak mıyız? Trafikte güvenliği ve saygıyı yeniden kazanacak mıyız? Maddi ve manevi bir şekilde yaşamımıza baskı yapan bu çile bitecek mi?   Veysel Özyurt