Ben Fakir İnsanların Çocuğuyum   Ben        fakir insanların çocuğuyum kardeşim. Sizlere kendi yaşantımdan ayrı bir Yaşantı veremem... Benim yaşantım kısıtlı, Benim arzularım sınırlı. Çünkü ? Gem vurulmuş arzularıma benim. Evet dedim ya ben, Umutsuz insanların çocuğuyum. Toz pembe hayallerim yoktur benim. Evet ben. Gecenin ortasında düşlerim sizleri, Dostlarım; Ne esmer, ne sarışın, ne kumral, Çünkü bunların hepsi bana yabancı. Ve ben fakir insanlarımın çocuğuyum. Ve ben güçlü ozan Bahattin; Görmedim bir dilimden Fazlasını yavan ekmeğin. Görmedim yıllar boyu, Arzuladığım şeyleri. Ve bir gün tutsağı oldum Hasretle beklediklerimin. Evet dedim ya; Ben halkımın Ve fakir insanlarımın çocuğuyum. Evet dostlarım, Benim isteklerin sınırlı, Benim yaşantım kısıtlı. Ve gem vurulmuş Yaşantılarıma benim. Evet ben, Fakir insanlarımın çocuğuyum kardeşim.